TECH | Wordt dit de mooiste die Ferrari nooit bouwde?

Proloog: wil je de long read, waarin we bij het begin beginnen? Start dan bovenaan met lezen. Wil je meteen de schetsen zien? Scroll dan door naar beneden.

Moderne Ferrari’s – zeg maar van de laatste vijf jaar – tja laat ik het maar eerlijk zeggen: ik krijg het er niet zo erg warm van…  Ik ga daar vast anders over denken als ik me er een weekend mee mag uitleven, maar kijkend naar hun uiterlijk vind ik ze eigenlijk vrij ordinair. Grote gaten, vreemde vouwen en flitsende led-verlichting. Hoe ouder ze zijn, hoe mooier ik ze over het algemeen vindt.

Wrooooaaap!

De eerste keer dat ik de sleutel van een Ferrari mocht omdraaien herinner ik me nog goed. Dat was een 550 uit 2002. Na er eerst ruim een kwartier omheen gelopen te hebben, nam ik voorzichtig plaats in de gt, koppeling in, pook in neutraal, sleutel om, wrooooooaap! V12, kippenvel! Laat de Londonse autodesigner Niels van Roij nou net op basis van die auto een eerbetoon aan de legendarische Ferrari “Breadvan” gaan bouwen. 

Enzo

Die Breadvan verdient een kleine introductie. Dat Enzo Ferrari er niet met al zijn klanten een prettige relatie op nahield blijkt wel uit het ontstaan van het merk Lamborghini. Toen de heer Lamborghini ergens in de jaren zestig zijn onvrede over zijn pas aangeschafte Ferrari uitsprak, beet Enzo Ferrari hem toe dat deze zich beter met het bouwen van tractoren bezig kon houden. 3 maanden later was de eerst Lamborghini sportauto geboren.

Woedend

Een andere klant van Ferrari was de vermogende Graaf Volpi. Na een intern conflict bij Ferrari kreeg een aantal van Ferrari’s vaste medewerkers een plek aangeboden in het raceteam van Volpi. Enzo was hier zo woedend over dat hij besloot geen Ferrari’s meer aan Volpi te verkopen. Geluk voor Volpi was dat hij al een 250 GT SWB Competition had. Besloten werd deze auto zo te verbouwen, dat deze de 250 GTO’s van Ferrari zelf zou kunnen verslaan tijdens de 24 uur van Le Mans.

Aerodynamica

Onder regie van de oud-medewerkers van Ferrari werd de motor verder naar achter geplaatst en getuned en er werd een nieuwe carrosserie gemaakt; waar Enzo Ferrari zelf nog niet zo hard geloofde in aerodynamica werd er een carrosserie ontwikkeld die lager was dan die van de originele 250 GTO. Ook werd de daklijn verlengd tot helemaal achteraan de auto. Het resultaat was een wat vreemde shooting-break achtige Ferrari, die door de pers als snel werd omgedoopt tot “The Breadvan”.

“Een legende was geboren.”

Dat de mannen van team Volpi het bij het rechte eind hadden met hun ideeën bleek wel uit het feit dat the Breadvan de 250 GTO’s van Ferrari met afstand te snel af was op Le Mans. Helaas kwam er door een gebroken aandrijfas een vervroegd einde aan het sprookje, maar wat zeker is, is dat Enzo’s zenuwen op de proef zijn gesteld die dag. Een legende was geboren.

London calling!

Terug naar Niels van Roij. De in London gevestigde Nederlandse auto-ontwerper zou je kunnen kennen van de groene Tesla shooting break die hij ontwierp en bouwde:

Fraai, niet? Enfin, nu heeft hij dus van een klant het verzoek gekregen een eerbetoon aan de legendarische breadvan te bouwen. De basis, een 550 Maranello, is inmiddels aangeschaft. Die van de hierboven genoemde V12 en dat kippenvel dus. Een ideale basis met net als de originele breadvan een klassieke set-up. Een echte GT met achterwielaandrijving, een handbak en als kers op de taart de grote Ferrari V12. Van Roij belooft de prachtige kenmerken van de breadvan te gaan mengen met het stijlvolle jaren nineties-dna van de Maranello.

Kiest u maar…

Het enige wat zichtbaar behouden blijft van het oorspronkelijke ontwerp zijn het chassis en de V12. Van Roij plaatst geregeld updates van het proces via social media en heeft ons inmiddels voorzien van de eerste designschetsen. Die hebben we uitgeprint en ter inspiratie op de redactietafel uitgespreid.

Onze favoriet? Een ontwerp dat het meeste recht doet aan het dna van de originele breadvan. Denk extreem laag, met agressieve luchtinlaten in de stijl van de GTO en met een zo klein mogelijke achterruit voor meer stijfheid in de carrosserie (en bovendien, wie kijkt er nou op Le Mans naar achteren?) Zeg maar de designrichting van de titelfoto van dit bericht. 

Tot slot denk ik dat het gepast is Enzo Ferrari op deze plek te bedanken voor zijn halsstarrigheid. Zonder hem geen Lamborghini, geen Breadvan en geen Breadvan-hommage. “Thank you for your character, thank you for the cars you did not built!”

Soms moet je schetsen vasthouden om ze optimaal te kunnen waarderen.

Dit hierboven zijn ze, Niels, hierin vind je de sleutel naar succes!